مشاهده غیرمعمول شیر جنگل در ساحل دریا! - مجله گرگانلند

به گزارش خبرنگاران، طبق برآورد اداره جنگل های استانی، جنگل گیر در گجرات - تنها زیستگاه طبیعی شیر آسیایی - در سال 2020 حدود 400 شیر داشت. بقیه استان حدود 275 شیر دارد که 104 شیر در 300 کیلومتری خط ساحلی گجرات پخش شده اند.

حافظان محیط زیست می گویند این حرکت غیرعادی به این علت اتفاق می افتد که زیستگاه طبیعی شیر ها بیش از حد شلوغ شده است.

دکتر نیشیث داریا، محقق حیات وحش، می گوید: به طور معمول، سازگاری شیر ها با زیستگاه های ساحلی سخت است، اما به علت کمبود زمین، هیچ گزینه ای ندارند.

زمانی شیر ها در سراسر گجرات پراکنده بودند، اما تعداد آن ها در اوایل قرن بیستم عمدتاً به علت شکار و خشکسالی کاهش یافت. از آن موقع، کوشش های حفاظتی به جمعیت آن ها در جنگل های خشک و برگ ریز گیر یاری نموده است. اما بسیاری از کارشناسان سال ها می گویند که پناهگاه گیر برای حیوانات سرزمینی بسیار کوچک شده است.

مسئولان حیات وحش هند می گویند که شیر ها در دهه 1990 به علت جنگ های سرزمینی آغاز به رسیدن به منطقه ها ساحلی کردند.

یک شیر معمولاً به قلمرویی به مساحت 100 کیلومتر مربع (38 مایل مربع) احتیاج دارد و این منطقه بعلاوه شامل سه تا چهار شیر ماده است که با توله هایشان زندگی می نمایند. وقتی توله بالغ می گردد، او یا قلمرو را تصاحب می نماید کند تا قلمرو جدیدی پیدا کند و یا آن را از شیر پیر می گیرد.

شیر ها رودخانه ای که از جنگل گیر می گذرد دنبال می نمایند و به منطقه ها ساحلی می رسند. این بدان معناست که افرادی مانند عدی شاه - که یک خانه کشاورزی در ساحل در منطقه وراوال، 80 کیلومتری (50 مایلی) از جنگل گیر دارد - اکنون به تماشا شیر ها در ساحل عادت نموده اند.

او می گوید: اولش وقتی آن ها را دیدیم ترسیدیم، اما حالا اذیتمان نمی نمایند.

اچ دی گالچار، افسر جنگل های منطقه وراوال می گوید که اداره جنگل ها زمانی که متوجه افزایش جمعیت شیر شدند، آغاز به کاشت درختان صمغ عربی در منطقه ها ساحلی کردند.

روبه روی ساحل دریای وراوال، اکنون نوار باریکی از درختان صمغ عربی وجود دارد و آنجاست که شیر ها زندگی می نماید.

گالچار می گوید که گاهی اوقات شیرها، گراز های وحشی و نیلی گاو را در جنگل های حفاظت شده در اطراف منطقه ها ساحلی شکار می نمایند. اما وقتی طعمه ای پیدا نمی نمایند به روستا های اطراف می فرایند و بز ها و گاو ها را می کشند.

ناتا پارمار که یک مزرعه انبه در نزدیکی رودخانه هران در ناحیه سامنات دارد، می گوید که شیر ها در چند سال گذشته حداقل 10 گوساله او را کشته اند. او و دیگر اهالی روستا در ابتدا عصبانی بودند. اما بعد متوجه شدند که یک فایده غیرمنتظره وجود دارد.

او می گوید: پیش از این، ما مجبور بودیم با گله های گراز وحشی و نیلی گاو ها مقابله کنیم، زیرا آن ها به همه محصولات ما آسیب می رساندند. اکنون تقریباً متوقف شده است.

ناتا پارمار و سایر کشاورزان اکنون یاد می گیرند که با احتیاط و احترام با شیر ها زندگی نمایند و از همین رو شیر ها تا به امروز به هیچ انسانی در منطقه حمله ننموده اند.

وی می گوید: وقتی با شیر ها برخورد می کنیم، یا می ایستیم و راه را برای آن ها باز می کنیم یا راستا خود را بدون مزاحمت برای آن ها تغییر می دهیم.

جینابای، که شیر ها را در منطقه ها ساحلی به طور منظم برای اداره جنگل ردیابی می نماید، می گوید که مردم منطقه در حال تغییر روش زندگی خود برای سازگاری با شیر ها هستند، درست مانند انسان های اطراف گیر که قبلاً این کار را انجام می دادند.

او ادعا می نماید: گاهی اوقات، شیر ها برای شکار به جنگل ها یا منطقه ها مسکونی نزدیک می فرایند، اما سپس برای استراحت به اینجا باز می گردند. آن ها با این زیستگاه سازگار شده اند.