سریلانکا جزیره ای برای تمام فصول
به گزارش مجله گرگانلند، کشور سریلانکا طی سال های اخیر توانسته است نام خود را در کنار کشور های معروف توریستی دنیا به ثبت برساند. این کشور به لحاظ برخورداری از طبیعت زیبا، پارک های طبیعی، مناظر باستانی و فرهنگی با تمدن 3هزار ساله همیشه توجه گردشگران زیادی را به خود جلب نموده است.
از سفر با آژانس مسافرتی سریلانکا به یکی از زیباترین کشورهای آسیایی سفر کنید و از شهرهای زیبای کلمبو و بنتوتا دیدن کنید.
گوناگونی آب وهوایی در سریلانکا این کشور را بهجزیره ای برای تمام فصول تبدیل نموده است. نزدیکی سریلانکا به خط استوا سبب شده است که فصول مختلف به معنی واقعی در این کشور مشاهده نگردد و درجه حرارت در تمام مدت سال در این کشور تقریبا بین 28تا 32درجه سانتیگراد باشد. نواحی جنوب و جنوب غربی سریلانکا دارای آب وهوای گرم و مرطوب و مناطق شمالی و شرقی این جزیره گرم و خشک است. آب وهوای نواحی مرکزی سریلانکا که منطقه ای کوهستانی است معتدل
می باشد. سریلانکا همچنین در معرض وزش دو نوع باد موسمی واقع شده است که نتیجه وزش چنین باد هایی اعتدال هوا و ریزش باران است.
سریلانکا از نظر منسوجات، کشوری بسیار ارزان قیمت می باشد و می توان با حداقل بها لباسهای بسیار مرغوبی را خریداری کرد. یکی از مهمترین محصولات صادراتی سریلانکا سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی می باشد که معروفترین آنها یاقوت ستاره دار است. از دیگر محصولات مهم سریلانکا چای، گیاهان دارویی و ادویه می باشد که از نظر چای بهترین فراوری چای دنیا را در دست دارد و از نظر ادویه با هند رقابت می نماید. قیمت غذا در سریلانکا مانند ایران می باشد و با 30 دلار می توان یک وعده غذای بسیار خوب و لوکس در هتل 5 ستاره صرف کرد. در سطح شهر می توان از رستوران های مک دونالد و کی اف سی استفاده کرد که یک وعده غذا در آنها حدود 5 تا 10 دلار می باشد. از نظر آب و هوا سریلانکا کشوری تک فصل است و از نظر درجه حرارت در تمام طول سال یکسان می باشد تنها وجود باران موسمی در فصل تابستان است که آن را متمایز می نماید. طبیعت سریلانکا بسیار زیباست و پوشیده از جنگل های استوایی می باشد. از نظر میوه های منطقه حاره ای بسیار غنی است و یکی از جاذبه های سریلانکا پوشش گیاهی و میوه های آن است که بسیار ارزان قیمت می باشد. لباسهایی که در سریلانکا مورد استفاده قرار می گیرد باید لباسهای تابستانه نخی باشد. نکته مهمی که در ایران به درستی فهمیده نشده است این است که به رغم توسعه نیافتگی سریلانکا، مردم آن فقیر نیستند و همه آنها در حال کار کردن می باشند و از این نظر با هند قابل مقایسه نیست. بطوریکه در دو شهر اصلی سریلانکا یعنی کلمبو و کندی تقریبا متکدی وجود ندارد و همه به نوعی مشغول کار هستند.)
سریلانکا با داشتن سواحلی زیبا، موزه های فراوان، گالری ها و همچنین فرهنگ
ویژه ای که دارد یکی از بزرگترین مقاصد گردشگری در آسیای شرقی است. جاذبه های گردشگری در این کشور باعث غوطه ور شدن گردشگران در لذتی وصف ناپذیر می گردد.
لذتی که تعریف آن برای دیگران باعث رونق دریافت صنعت توریسم در این ناحیه شده است و هر روز بر میزان آن نیز افزوده می گردد. جزایر فراوانی که در جنوب و غرب این کشور واقع شده است از مهمترین مناطق جذب توریسم در این کشور است. میراث کهنی که از گذشتگان در این مناطق به جای مانده
جاذبه فراوانی به این بخش ها داده است.
سریلانکا، کشوری با اسم های متفاوت:
واژه سریلانکا در زبان سانسکریت به معنای جزیره باشکوه است. در ادبیات برهمنی نام این کشور به نام لانکا (Lanka) و در یونان و رم باستان به نام
تاپ روبان (Taprobane) و تاجران و دریانوردان نیز این کشور را سیلان و اعراب این جزیره را سراندیب یا سراندیبیتی می نامیدند. پرتغالی ها نیز برای این کشور نام زیلان (Zaylan) را برگزیدند. پایان این کشور در سال 1972میلادی به سریلانکا تغییر نام یافت.
مثلث فرهنگی:
سه شهر دامبولا، سیگیریا و پولوناروا در سریلانکا به دلیل قرار دریافت در نزدیکی یکدیگر و نیز دارا بودن جاذبه های گردشگری باستانی به مثلث فرهنگی این کشور مشهور هستند. چندین مکان باستانی در این سه شهر از سوی سازمان علمی، آموزشی و فرهنگی ملل متحد(یونسکو) به عنوان میراث دنیای اعلام شده اند. علاوه بر آن سه شهر سین هاراجا، کندی و آنارداپورا در فهرست میراث دنیای یونسکو به ثبت رسیده اند. دامبولا، سیگیریا، پولوناروا و کندی در مرکز، آنورداپورا در شمال و سین هاراجا در جنوب سریلانکا قرار دارند.
دامبولا - Dambulla:
شهر تاریخی دامبولا به خاطر قرار دریافت معابد قدیمی و معبد طلایی بودا در آن همیشه مورد توجه گردشگران بوده است. در صخره دامبولا پنج معبد غار مانند که نخستین آن در قرن اول میلادی ساخته شده است وجود دارد. در این معابد 157مجسمه بودا و تعدادی از پادشاهان سریلانکا نگهداری می گردد.
علاوه بر آن تصاویر و نقاشی هایی در این معابد وجود دارد که زندگی بودا و بخشی از تاریخ سریلانکا را روایت می نمایند. بلندترین مجسمه بودا به ارتفاع 30متر نیز در این شهر واقع شده است. معبد طلایی دامبولا واقع در منطقه ماتال، مکانی زیارتی و بسیار مقدس است که در مدت 22 قرنی که از احداث آن می گذرد همیشه مورد احترام مردم این کشور بوده است. بدلیل ویژگی منحصر به فرد این معبد تاریخی و قدمت چند هزار ساله آن یونسکو این معبد را در سال 1991میلادی در فهرست میراث دنیای خود قرار داد.
شهر دامبولا آخرین پایتخت سریلانکا، پیش از آنکه این کشور به دست انگلیسی ها در سال 1815میلادی تصرف گردد، بوده است. این شهر دارای باغ های بسیار زیبایی است که محصولات نظیر لیمو، فلفل، دارچین و ادویه جات معطر در آن کشت می گردد.
سیگیریا - Sigiriya :
شهر سیگیریا در 173کیلومتری کلمبو پایتخت سریلانکا واقع شده است. در شهر سیگیریا قله رویایی کوه شیر (Lion Rock) با 200متر ارتفاع واقع شده است. بر روی این قله، قلعه نظامی در زمینی به مساحت یک هزار متر مربع ساخته شده است که برای رسیدن به آن باید 1200پله طی گردد. این قلعه نظامی در قرن پنجم میلادی توسط پادشاهی به نام کاسب و برای مقابله با متجاوزان ساخته شده است. وجود استراحتگاه ها و نقاشی های به تصویر در آمده در بعضی نقاط کوه سیگیریا، استخر بزرگ بر روی قله و باغ های سرسبز و زیبا از دیگر نقاط جالب توجه در این مکان باستانی برشمرده می شوند. هنرنمایی معمار طبیعت نیز به جذابیت های سیگیرا افزوده است، به این نحوه که در اطراف آن چندین تخته سنگ عظیم به شکل فیل (Elephant Rock) و یک تخته سنگ نیز مانند مار کبرا (Cobra Rock) نظر گردشگران را به خود جلب می کند.
پولوناروا - Polonnaruwa :
شهر تاریخی پولوناروا از قرن 11تا 13میلادی پایتخت کشور سریلانکا بوده است. چهار مجسمه بودا که از صخره تراشیده شده اند، از جمله مجسمه 14متری
بودای خوابیده با چشمانی نیمه باز و بالشتی بر زیر سر و نیز مجسمه هفت بودای ایستاده، در این شهر قرار دارند. بر اساس یک تشریفات آیینی، گردشگران برای مشاهده نزدیک این چهار مجسمه باید با پای برهنه در محوطه حاضر شوند و نیز نباید به مجسمه ها پشت نمایند. دانشگاه علوم دینی آلاهانا نیز با قدمتی 800 ساله در این شهر واقع شده است. این دانشگاه که همچنان روحانیون بودایی در آن تحصیل می نمایند از طرف یونسکو به عنوان میراث دنیای ثبت شده است.
کندی - Kandy :
شهر زیبای کندی یکی از جذاب ترین مکان های گردشگری در سریلانکا محسوب می گردد. این شهر در120کیلومتری کلمبو پایتخت سریلانکا واقع شده است و120هزار نفر جمعیت دارد. آب وهوای بسیار مناسب، ویژگی های طبیعی و خیره نماینده و نیز حضور پر تعداد گردشگران خارجی برای دیدن کندی این شهر را به یکی از گران ترین شهرهای سریلانکا تبدیل نموده است. شهر کندی همچنین بعنوان پایتخت قدیم سریلانکا همیشه مورد توجه گردشگران بوده است. در این شهر معبدی به نام
دالادا ماگی گاوا وجود دارد که دندان مقدس منسوب به بودا در آن نگهداری می گردد و به همین سبب این معبد از قداست خاصی نزد بوداییان سریلانکا و دنیا برخوردار است. این معبد در سال 1593میلادی توسط یکی از پادشاهان سریلانکا ساخته شده و طی سال های بعد نیز بناهای دیگری نیز به آن اضافه شده است. در نزدیکی این معبد موزه ای وجود دارد که پیکر مومیایی شده فیلی عظیم الجثه در آن نگهداری می گردد. ساخت این موزه و نیز هزینه مومیایی کردن این فیل توسط یک فرد ثروتمند 55سال پیش انجام شده است. در این موزه تصاویری از مراحل مومیایی کردن این فیل برای مشاهده مراجعه نمایندگان نصب شده است. از کندی به عنوان شهر جشنواره های باشکوه نیز نام برده می گردد. در این شهر سالانه چهار جشنواره برگزار می گردد که جالب ترین آن ها اسالا نام دارد.
در این جشنواره که به مدت چهارصد سال در شهر کندی برگزار می گردد، صندلی و محفظه ای که دندان منتسب به بودا در آن واقع شده است، به دور شهر گردانده می گردد. مردم این شهر نیز ضمن پوشیدن لباس های سنتی و حمل مشعل با شرکت در این جشنواره به شادمانی می پردازند. حضور بیش از یکصد راس فیل تزیین شده شکوه خاصی به این جشنواره سنتی می دهد. باغ سلطنتی در شهر کندی یکی از سه باغ مشهور در سریلانکا و از دیگر جاذبه های گردشگری این شهر است. این باغ زیبا در منطقه پرادانیا واقع شده است و مسئولیت نگهداری آن بر عهده وزارت کشاورزی سریلانکا است. همچنین در این باغ درختانی مشاهده می شوند که توسط سران، رهبران و مقامات مختلف دنیا در سفر به سریلانکا کاشته شده اند. شهر کندی مرکز خرید بهترین صنایع دستی، حکاکی، حجاری و صنایع چوبی و ظروف برنجی است.
کلمبو - colombo :
کلمبو بزرگ ترین شهر و پایتخت تجاری سریلانکا است. ابن بطوطه، دنیاگرد معروف، در قرن چهاردهم از جزیره سری لانکا دیدن نموده بود که با نام کلانپو از این بندر یاد نموده است. دنیاگردان پرتغالی در قرن شانزدهم میلادی پا به جزیره سری لانکا گذاشتند و نیروهای هلندی در قرن هفدهم و نیروهای بریتانیایی در اواخر قرن هجدهم کلمبو را تسخیر کردند. نام کلمبو، نخستین بار در سال 1505 میلادی توسط پرتغالی ها مطرح شد.
باور بر این است که کلمبو از نام سنتی سینهالی کولون توته
(Kolon thota)، به معنی درگاه رود کلانی ریشه گرفته است. همچنین به نظر
می رسد که این واژه از نام سینهالی کولا-آمبا-توته (Kola-amba-thota) به معنی بندری از درختان پربرگ انبه گرفته شده باشد. این شهر در کرانه غربی جزیره و نزدیک شهر سری جایاواردنپورا کوته ، پایتخت سیاسی سری لانکا جای دارد. کلمبو شهری شلوغ و پرجنب و جوش با آمیزه ای از زندگی مدرن و بناها و ویرانه های استعماری است. جمعیت کلمبو بر اساس آمار سال 2001، برابر با 642٬163 نفر و با احتساب حومه 2٬234٬000 نفر بوده است. کلمبو شهری چند قومیتی و چند فرهنگی است. همچنین اجتماعات کوچکی از تبار چینی ها، پرتغالی ها، هلندی ها، مالایی ها و هندی ها نیز علاوه بر تعداد زیادی از مهاجران اروپایی در این شهر زندگی می نمایند. این شهر در بیش از 2000 سال پیش، برای تاجران رومی، چینی و عربی شناخته شده بود. از سال 1980 به بعد، کلمبو دیگر پایتخت سریلانکا نیست.
صنعت گردشگری یکی از منابع ارزی سریلانکا محسوب می گردد و پس از نیروی کار، منسوجات و چای مقام چهارم را داراست. به عبارتی دیگر صنعت گردشگری، 20درصد فراوری ناخالص ملی در سریلانکا را تشکیل می دهد. آمارهای موجود، نشان می دهد که ورود نزدیک به 600 هزار گردشگر در سال به سریلانکا، نزدیک به 600 میلیون دلار برای این کشور در آمد در پی داشته است.
اقوام و نژاد ها در سریلانکا:
در سریلانکا اقوام و نژاد های گوناگونی زندگی می نمایند که عبارتند از:
1- سین هالس (Sinhalese)، مهمترین نژاد در سریلانکا و حدود 74درصد کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. سین هالی ها از اقوام مردم آریایی هستند که از شمال هند به سریلانکا مهاجرت کردند. اقوام سنی هالی بیشتر در مرکز و جنوب سریلانکا پراکنده هستند.
2- تامیلی ها ( (Tamilsاز دیگر نژاد های مهم در سریلانکا محسوب می شوند و 18 درصد جمعیت این کشور را در بر می گیرند.
تامیل ها به دو دستهتامیل های سیلانی (Ceylon Tamils) و تامیل هندی
(Indian Tamils) تقسیم می شوند. اقوام تامیل که بزرگترین اقلیت نژادی در سریلانکا را تشکیل می دهند بیشتر در ایالت های شمالی و شمال شرقی ساکن هستند.
برگر ها ،(Burghers)اوراسیان ها (Eurasians)، چینی ها و مالایی ها نیز یک درصد جمعیت نژادی در سریلانکا را تشکیل می دهند.
زبان مردم سریلانکا:
زبان سین هالی در سریلانکا زبان رایج و رسمی است اما مردم این کشور به
زبان های تامیلی و انگلیسی نیز صحبت می نمایند. زبان تامیلی که تامیل ها و مسلمانان به آن تکلم می نمایند از زبان های کهن دنیا است. بالغ بر80 میلیون نفر از تامیل ها در هند، سنگاپور، برمه، اندونزی، ویتنام و بعضی کشورهای شرق آسیا به آن تکلم می نمایند. زبان انگلیسی نیز با توجه به حضور انگلیسی ها در گذشته این کشور به عنوان زبان ارتباطی به رسمیت شناخته شده و کاربرد نسبتاً مهمی در سریلانکا دارد.
ادیان در سریلانکا:
طبق قانون اساسی سریلانکا بودیسم دین رسمی این کشور است و بوداییان
70 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. پیروان مذهب هندو 16درصد، مسیحیان 7 درصد و مسلمانان نیز7 درصد کل جمعیت سریلانکا را شامل می شوند.
منبع: الی گشت