10 بازی قدیمی سونی که باید به جای لست آو آس بازسازی شوند - مجله گرگانلند

جهت دریافت خدمات بازسازی خانه با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. از طراحی پلن بازسازی تا اجرای جز به جز بازسازی منزل، ویلا و ساختمان اداری تخصص ماست.

گزارش چند هفته پیش خبرگزاری بلومبرگ از تصمیم سونی برای بازسازی لست آو آس 1 اطلاع داد؛ گزارشی که نه فقط به این یک خبر و بلکه به دیگر برنامه های آینده سونی برای مجموعه های خود پرداخته بود. اخبار کنار گذاشته شدن کلی استودیوی ژاپن و اجازه ندادن به سازندگان دیز گان برای ساخت قسمت دوم این بازی، از دیگر اطلاعات مهمی بودند که در قالب این گزارش عظیم بلومبرگ منتشر شدند.

بخش عظیمی از گزارش به رویه جدید بازی سازی سونی اشاره نموده بود؛ رویه ای که بسیار نگران مان نموده است. گفته شده که سونی تصمیم گرفته تا در استودیوهای داخلی خود تمام و کمال به ساخت بازی های سینمایی عظیم، با بودجه های هنگفت بپردازد. این رویه جایی برای ریسک کردن باقی نمی گذارد. اگر چند صد میلیون دلار برای ساخت بازی هزینه شده باشد، در راستای بازگشت این رقم باید از اینکه بازی ساخته شده هر نوع مخاطبی را راضی می نماید، اطمینان حاصل پیدا کرد. این جاست که سونی اجازه ساخت بازسازی لست آو آس 1 را صادر می نماید.

نه تنها ده سال هم از عرضه لست آو آس 1 نگذشته است، بلکه حتی اگر همین حالا این بازی را بیاورید با بسیاری از ساخته های سال جاری مقایسه اش کنید، بازی چند سر و گردن بالاتر قرار می گیرد. لست آو آس 1 چه از نظر گرافیک و چه از لحاظ گیم پلی و داستان هنوز هم عالی است، چه برسد به اینکه بخواهیم آن را قدیمی قلمداد و دستور ساخت بازسازی اش را صادر کنیم.

تنها کافی است نگاهی کوتاه به بازی های قدیمی و مجموعه های متعددی که سونی روی پلی استیشن 1 و پلی استیشن 2 خلق نموده بیاندازیم، تا به عمق بی فایده بودن کوشش های سونی برای بازسازی لست آو آس پی ببریم. از نقش آفرینی های نوبتی ژاپنی گرفته تا بازی های استراتژی و اکشن های سوم شخص تیراندازی و بازی های سکوبازی معمایی و رانندگی و مسابقه ای، هر نوع سبکی که فکرش را بکنید در مجموعه هایی که سونی خلق نموده پیدا می شود.

در نتیجه تصمیم گرفتیم تا 10 انتخاب بسیار بهتر برای بازسازی معرفی کنیم. از نظر ما، بهتر است آن منابع بسیار زیاد و هزینه های عظیمی که برای ساخت یک بازسازی بی فایده لست آو آس می شود، در این بازی ها و مجموعه ها و زنده کردن دوباره آن ها خرج شود.

در نظر داشته باشید که فقط سراغ مجموعه ها و بازی هایی رفته ایم که مالکیت حقوقی آن ها متعلق به سونی است؛ یعنی بازی هایی که در استودیوهای داخلی سونی یا با تهیه کنندگی آن ها ساخته شده اند.

10. Siren

پلتفرم: پلی استیشن 2

استودیوی سازنده: Sony Japan Studio

سری بازی های سایرن (Siren) از معدود کوشش های سونی برای ورود به سبک ترسناک بودند. خالق سری بازی های سایلنت هیل که تازه ساخت سایلنت هیل 1 را تمام نموده بود، از سخت افزار قدرتمند پلی استیشن 2 خوشش می آید و با سونی برای ساخت یک بازی ترسناک وارد مذاکره می شود. سایرن 1 و سایرن 2 نتیجه این همکاری است. بازی های سایرن دنباله رو سبک ترسناک خاص ژاپن هستند؛ سبکی که مختص فیلم ها و کتاب ها و افسانه های ژاپنی است و جای دیگری پیدا نمی شود.

سایرن از همه نظر عجیب است. بازی کنترل تعداد زیادی شخصیت را در زمان ها و مکان های مختلف را به دست گیمر می سپارد. کارهایی که یک شخصیت در زمان و مکانی خاص انجام می شود، روی مراحل دیگر شخصیت ها تاثیر می گذارد. فرایند سایرن کامل مختص به خود است و چیزی شبیه به آن را در دیگر بازی ها به خاطر نمی آوریم. سایرن بسیار ترسناک است و حتی قدم برداشتن در بازی اعصاب مخاطب را خرد می نماید و مشخصا بازسازی فرضی آن باید کمی بازی را ساده تر کند.

قسمت اول سایرن به صورت ارتقا یافته چند سال پس از عرضه اش روی پلی استیشن 3 هم عرضه شد که شبیه به نسخه اصلی بود. با این حال، تصور می کنیم بازسازی با گرافیک بسیار بالا، محیط های پرجزییات و مهم تر از همه، کنترل و فرایندی ساده تر روی پلی استیشن 5 می تواند بالاخره ظرفیت سایرن را نمایان کند و در عین حال هم در راستای برنامه های سونی قرار بگیرد و جمعیتی وسیع از مخاطبان را راضی کند. بازی های ترسناک امروزه محبوبیت تازه ای پیدا نموده اند و بازگشت سونی با یک بازسازی از سایرن، اگر خوب ساخته شود، واقعا می تواند بازخوردهای بسیار خوبی را در پی داشته باشد.

9. C-12

پلتفرم: پلی استیشن 1

استودیوی سازنده: SCE Studio Cambridge

دوره پلی استیشن وان، نه بازی ها را می شناختیم و نه سازندگانشان را؛ هر دیسکی که را از زیر دست مان رد می شد داخل کنسول می گذاشتیم و پای بازی می نشستیم. سی-دوازده را هم اکثرمان به همین روش شناختیم. به عنوان یکی از بازی های اواخر نسلی پلی استیشن وان، سی-دوازده یکی از بهترین گرافیک های زمان خود را داشت. فرایند اکشن و دنیای بازی هم آن قدر جذاب از آب درآمده بودند که ساعت ها از آن لذت ببریم.

مثل بیشتر بازی های زمان خود، سی-دوازده هم مجموعه ای از مراحل مختلف دارد که پیشرفت در آن ها فقط وابسته به تیراندازی و شکست تعدادی دشمن پشت سر هم نیست. باید در مراحل گشت و گذار کنید، کلیدهای لازم را پیدا کنید، از چالش های مختلف بگذرید تا نهایتا به غولآخر مرحله برسید و با شکست او وارد بخش بعدی شوید. به عنوان یک اکشن سوم شخص، سی-دوازده فرایندی بسیار متنوع داشت و خسته کننده نمی شد که البته بخشی از آن به خاطر کوتاهی بازی بود.

بازسازی احتمالی سی-دوازده، به عنوان یک اکشن سوم شخص علمی تخیلی، می تواند به خوبی فرایندی سینمایی و اکشن را به مخاطب امروزی تحویل دهد. محیط های شهری آخرالزمانی و نابود شده پس از حمله بیگانگان، غولاخرهای بسیار عظیم در حد و اندازه کشتی های فضایی و چند هاب متصل به هم که بین آن ها رفت و آمد می کنید، پایه بسیاری خوبی برای ساخت یک بازی اکشن داستان محور برای مخاطب عام است. با این حال، بین بازی های اکشن تیراندازی دوره پلی استیشن، سونی یک مجموعه بهتر هم دارد که آن را در لیست بالاتر قرار داده ایم.

8. Arc the Lad: Twilight of the Spirits

پلتفرم: پلی استیشن 2

استودیوی سازنده: Cattle Call

برخلاف تصورمان، مجموعه هایی که سونی در اختیار دارد به اکشن های سینمایی سوم شخص محدود نمی شوند. سونی حتی یک مجموعه نقش آفرینی ژاپنی تاکتیکی دارد که توسط طراحان سابق اسکوئر انیکس و برای رقابت با سوپر نینتندو خلق شده بود. پیدایش سری بازی های تاکتیکی Arc the Lad به پلی استیشن وان بازمی شود. سه شماره از این سری روی پلی استیشن وان عرضه شدند، اما حتی پس از درخواست های متعدد هواداران، سونی حاضر نشد هیچ کدام از آن ها را خارج از ژاپن عرضه کند. سونی معتقد بود که نقش آفرینی های کنسولی در غرب هوادار ندارند. عرضه فاینال فانتزی 7 و محبوبیت عجیب آن، دیدگاه سونی را تغییر داد و سونی نه تنها نسخه انگلیسی سه شماره ابتدایی Arc the Lad را عرضه کرد، بلکه تصمیم گرفت قسمت بعدی را برای پلی استیشن 2 و بسیار عظیمتر بسازد.

ما هم پیشنهاد می کنیم سونی برای اینکه کمی به بازی های خود تنوع ببخشد، این مجموعه قدیمی را زنده کند. حتی اگر هم قرار نیست بازی جدیدی در سری Arc the Lad بسازند، یک بازسازی از بهترین قسمت آن یعنی Twilight of the Spirits ضمن اینکه هزینه ها را پایین می آورد، می تواند آرشیو بازی های سونی را هم حسابی متنوع کند. به عنوان اولین بازی مجموعه روی پلی استیشن 2، در Twilight of the Spirits با شهرهای عظیم روبرو می شویم، میان پرده های سینمایی عظیم به بازی می آیند و مبارزات هم حسابی عمیق و لذت بخش می شوند.

در حالی که نقش آفرینی های تاکتیکی ممکن است فقط به مذاق هواداران خاص این سبک خوش بیاید، فرایند Arc the Lad: Twilight of the Spirits ادغامی از یک نقش آفرینی نوبتی معمول و یک بازی تاکتیکی است. صفحه شطرنج-مانند بازی های تاکتیکی حذف شده و مبارزات بسیار سریعتر انجام می شوند. دنیای فانتزی بازی و قصه ساده ای که با شخصیت های جذاب خود تعریف می نماید، سال هاست به ندرت در بازی ها پیدا می شود و ساخت چیزی شبیه به آن می تواند حسابی تازه باشد.

7. Twisted Metal

پلتفرم: پلی استیشن 1

استودیوی سازنده: Sony Interactive Studios America

اگر در کودکی پای تان به کلوب محل باز شده باشد، امکان ندارد همواره یکی دو نفر را مشغول ماشین جنگی بازی کردن ندیده باشید. این مجموعه قدیمی سونی به نام توییستد متال، مشخصا اولین بازی در سبک ماشین جنگی نیست، اما بدون شک محبوب ترین و عظیم ترین بازی در این سبک است؛ طوری که به جرات می توانیم بگوییم توییستد متال سبک ماشین جنگی را یک تنه محبوب و عظیم کرد.

به جای ساخت ستارگان نابودی، بازی جدید پلی استیشن 5 که بازی کننده ها در آن با ماشین های مختلف به جان یکدیگر می افتند، سونی بهتر بود سراغ توییستد متال را می گرفت. توییستد متال یک بخش تک نفره داشت که در آن خودرویی را انتخاب و طی تعدادی مسابقه مختلف، دیگر خودروها را نابود می کردیم، اما جذاب ترین بخش توییستد متال بدون شک حالت چند نفره آن بود. یک نسخه بازسازی شده توییستد متال با بخش های مختلف آنلاین چند نفره هم این مجموعه را دوباره زنده می نماید، هم می تواند منبع درآمد خوبی برای سونی باشد.

قدرت پلی استیشن 5 این امکان را فراهم می نماید تا محیط های شهری و خیابان های عظیم توییستد متال را با تفنگ ها و موشک هایی که روی خودروهای خود بسته ایم، به طور کلی نابود کنیم؛ آن هم با بالاترین و واقعی ترین گرافیک و فیزیک تخریب پذیری ممکن. توییستد متال ظرفیت بسیار بالایی در تبدیل شدن به یک بازی محبوب و عظیم امروزی دارد؛ ظرفیتی که نمی دانیم مدیران سونی چرا آن را نمی بینند.

6. Primal

پلتفرم: پلی استیشن 2

استودیوی سازنده: SCE Studio Cambridge

خوشبختانه گاد آو وار جدید آن قدر خوب از آب درآمده که توانسته یک تنه جور بازی های فانتزی نداشته پلی استیشن را بکشد، اما به راحتی می توانیم بگوییم که سونی باید حداقل روی یکی دو مجموعه فانتزی دیگر هم سرمایه گذاری کند. چه بهتر که این مجموعه ها، ریشه در کارهای قبلی سونی داشته و تعدادی مخاطب و هوادار آماده پذیرای آن ها باشند. بازی پرایمال که سونی آن را برای پلی استیشن 2 ساخته بود، گزینه بسیار مناسبی برای بازسازی است.

پرایمال دنیای تیره و تاریک و فانتزی خاص خود را دارد. هیولاها و شیاطین مختلفی که در این دنیا می بینیم از جذاب ترین بخش های بازی هستند و تصور می کنیم بازسازی آن ها و طراحی شان برای مخاطب امروزی، نتیجه بسیار خوبی را در پی داشته باشد. دنیاهای مختلف پرایمال که هر کدام موجودات و چالش های متنوعی دارند، روی سخت افزاری قدرتمند می توانند به خوبی بدرخشند. بازی شخصیت های زیادی ندارد، اما دو شخصیت اصلی اش یعنی جن و سکری هم که تمام مراحل را با همراهی آن دو طی می کنید، رابطه جذابی با یکدیگر دارند و ضبط دیالوگ هایی تازه برای آن ها و دوباره سازی صحنه های اکشن و سینمایی بازی می تواند حتی بازی را از حالت اصلی اش بسیار جذاب تر کند. همچنین شخصیت اصلی پرایمال که یک زن است، به خوبی در جریان دیگر ساخته های سونی قرار می گیرد و در عین حال هم به عنوان یک نیمه شیطان، از همه نظر با آن ها فرق می نماید.

با این حال شاید مبارزت پرایمال برای مخاطب امروزی جذاب ترین بخش آن باشند. می توان گفت که بازی مبارزاتی دارک سولز-مانند دارد. معمولا با بیشتر از یکی دو دشمن به صورت همزمان مبارزه نمی کنید و حین مبارزه، روی یکی از آن ها قفل می کنید و با در نظر دریافت حرکات او، دور او می چرخید و ضربات خود را اجرا می کنید. اتفاقا حملات با ماشه های دسته اجرا می شوند و حتی می توان با نگه داشتن کلید، ضربات را شارژ کرد. بازسازی پرایمال می تواند این سیستم مبارزه عالی را گسترش دهد و در عین حال هم آغازی جدید برای مجموعه جذاب دیگری بین ساخته های سونی باشد.

5. Genji: Dawn of the Samurai

پلتفرم: پلی استیشن 2

استودیوی سازنده: Game Republic

گنجی را نمی توان با بازی های زیادی مقایسه کرد، اما کم و بیش می توانیم آن را شبیه یک اونیموشا بسیار اکشن تر توصیف کنیم. گشت و گذار در محیط های مختلف برای پیدا کردن آیتم ها و آزاد کردن حرکات مختلف، کشتن دشمنان در مراحل متعدد بازی و مبارزه ای عالی با یک غولآخر، تجربه کلی گنجی است. به لطف بازخورد بسیار خوب بازی هایی همچون گوست آو سوشیما و سکیرو، در حال حاضر زمان مناسبی است تا سونی دوباره گنجی را روی کار بیاورد.

بازسازی اولین قسمت گنجی که روی پلی استیشن 2 عرضه شده (گنجی یک دنباله روی پلی استیشن 3 هم دارد، ولی نه به خوبی بازی اول)، با حفظ فرایند اصلی خود می تواند تجربه ای سخت و چالش برانگیز برای هواداران بازی های اکشن باشد. گنجی به مهارت بازی کننده پاداش می دهد، طوری که هر چه بهتر با غولآخرها مبارزه کنید و آن ها را شکست دهید، آیتم های بهتری دریافت می کنید. سپس می توانید این آیتم ها را پیش آهنگر بازی ببرید تا برای تان سلاح یا وسایل دیگری بسازد.

فرایند پیشرفت در گنجی شگفت انگیز است و مثل بسیاری از بازی های هم دوره خود، تمام کردن گنجی زیاد طول نمی کشد، اما از آن طرف بازی طوری طراحی شده است تا بارها و بارها آن را تجربه کنید و هر بار چیز جدیدی ببینید. غولآخرها و محیط های گنجی آن قدر زیبا هستند که دوست داریم آن ها را با کیفیت بسیار بالاتر و به صورت بازسازی شده روی پلی استیشن 5 ببینیم. بازسازی گنجی به سبکی که کپ کام با بازسازی رزیدنت اویل 2 انجام داد، منجر به ساخت یکی از سرگرم کننده ترین و خاص ترین بازی های سونی خواهد شد.

4. The Getaway

پلتفرم: پلی استیشن 2

استودیوی سازنده: SCE Studio London

بازسازی The Getaway یا فرار بدون شک پرهزینه ترین پروژه بین بازی های این لیست است. همین ابتدای کار باید بگوییم که بازی The Getaway به عنوان تقلیدی از جی تی ای، به هیچ وجه بازی خوبی نیست. بازی قرار بود در ابتدا همزمان با پلی استیشن 2 عرضه شود، اما ساخت شهر اصلی اش آن قدر سخت و چالش برانگیز بود که ساختش دو سال بیشتر طول کشید. در این میان جی تی ای 3 و جی تی ای وایس سیتی با داستان و شهر و گیم پلی عالی شان عرضه شده بودند و دیگر The Getaway حرفی برای گفتن نداشت.

با این حال، فرایند کلی The Getaway کاملا در جریان بازی سازی فعلی سونی جای می گیرد؛ قصه ای بسیار سینمایی و اکشن که کاملا بر پایه شخصیت های خود جلو می رود. توانایی بسیار بالای سونی در ضبط شخصیت ها و ساخت باکیفیت ترین انیمیشن های ممکن برای آن ها بسیار مناسب بازسازی The Getaway است. از طرف دیگر، ساخت لندن به عنوان شهر اصلی بازی، آن هم در حد و اندازه ای که از سونی انتظار می رود، منابع بسیار زیادی احتیاج خواهد داشت و احتمالا در نهایت به لندن واچ داگز لیجن هم نخواهد رسید.

در مقایسه با بازی های جی تی ای یا دیگر بازی های دنیا باز، همه چیز The Getaway متفاوت است و این موضوع می تواند برگ برنده سونی باشد. بازی هم چنین هواداران بسیار زیادی دارد و زنده کردن دوباره این مجموعه جمعیت عظیمی را شاد خواهد نمود. ولی همانطور که گفتیم، هزینه های بازسازی این بازی آن قدر زیاد خواهد بود که با همان میزان منابع می توان به جای این یک بازی، چند بازی از این لیست را بازسازی کرد.

3. Syphon Filter

پلتفرم: پلی استیشن 1

استودیوی سازنده: Sony Interactive Studios America

چندان بیراه نگفته ایم اگر سایفون فیلتر را آنچارتد دوره پلی استیشن وان بنامیم. اکشن های سوم شخص، مشخصا بازی های مخفی کاری پس از متال گیر سالید و حول عرضه سایفون فیلتر حسابی محبوب شده بودند و سونی هم با عرضه سایفون فیلتر، یک بازی اکشن عالی دیگر هم به این لیست اضافه نمود. سایفون فیلتر با ادغام تعدادی گیم پلی مختلف، از تیراندازی اکشن گرفته تا مخفی کاری و سکوبازی و استفاده از این سیستم های مختلف طی تعداد زیادی مراحل متنوع، یک بازی کامل و عالی از همه نظر بود.

به عنوان یک مجموعه اکشن عالی، سونی سایفون فیلتر را روی پلی استیشن 2 و پی اس پی هم با موفقیت ادامه داد. بازسازی سایفون فیلتر به عنوان یک بازی کاملا خطی و مرحله ای کاملا به سبک آنچارتد ممکن است؛ یعنی سونی می تواند همان فرمول آنچارتد 2 و 3 (نه چهار با مراحل باز و عظیم خود) را روی سایفون فیلتر پیاده کند و نتیجه ای بسیار عالی بگیرد.

نبود بازی های مخفی کاری اکشن مثل اسپلینتر سل و متال گیر در چند سال گذشته، درخواست ها برای این سبک بازی ها را بسیار زیاد نموده است. ساخت یک سایفون فیلتر جدید با کیفیتی در حد و اندازه آنچارتد، با مراحلی که یک مامور مخفی را به مناطق مختلف دنیا می فرستد، با سکوبازی و یک سیستم اکشن عالی، دقیقا راست کار سونی و تیم دوم و سوم ناتی داگ است. در حالی که تیم اصلی ناتی داگ کوشش می نماید مجموعه های جدید خلق کند، سونی می تواند پروژه بازسازی سایفون فیلتر را به استودیوهای فرعی بسپارد. سایفون فیلتر از همه نظر ظرفیت تبدیل شدن به یک بازی اکشن سینمایی عالی روی پلی استیشن 5 را دارد.

2. The Legend of Dragoon

پلتفرم: پلی استیشن 1

استودیوی سازنده: Sony Japan Studio

کمی بالاتر از اجتناب سونی در عرضه نقش آفرینی های خود در غرب گفتیم، اما فاینال فانتزی 7 همه چیز را تغییر داده بود. افسانه دراگون (The Legend of Dragoon) به عنوان یکی از پرهزینه ترین بازی های تاریخ، با بودجه ای نزدیک به بیست میلیون دلار و تیمی بیش از صد نفر طی سه چهار سال برای پلی استیشن وان ساخته شد؛ اعداد و ارقامی بی سابقه برای یک بازی در آن موقع. نتیجه نهایی هم یک نقش آفرینی نوبتی عالی در سبک همان فاینال فانتزی 7 بود.

بسیاری از افراد می گویند که سونی چیزی جز اکشن های سوم شخص سینمایی ندارد و چندان هم بیراه نمی گویند. این سبک بازی ها بیشترین مخاطب را دارند. نکته جالب این جاست که سال گذشته شاهد بازسازی فاینال فانتزی 7 بودیم. بازسازی فاینال فانتزی 7 فروشی بسیار عالی داشت و چه منتقدان و چه بازی کننده ها چپ و راست از آن تعریف کردند. بد نیست سونی یک نقش آفرینی ژاپنی پرهزینه و عظیم را هم به لیست بازی های خود برای پلی استیشن 5 اضافه کند. دقیقا زمان بازسازی افسانه دراگون فرا رسیده است.

مثل همان بازسازی فاینال فانتزی 7، ساخت بازسازی افسانه دراگون هم پروژه ای عظیم و طولانی خواهد بود. دوباره ساختن شهرهای متعدد و تعریف قصه طولانی، آن هم با کیفیت های امروزی، موضوعی بسیار چالش برانگیز است. نکته این جاست که چه در توییتر و چه در تالارهای گفتگوی پلی استیشن، هواداران مرتب از سونی می خواهند که افسانه دراگون را بازسازی کند. هر وقت صحبت از بلوپوینت گیمز (استودیوی معروف بازسازی بازی های سونی) می شود، صدای هواداران دو بازی با درخواست های بلند می شود؛ یکی متال گیر سالید است و دیگری افسانه دراگون.

1. God of War

پلتفرم: پلی استیشن 2

استودیوی سازنده: Sony Santa Monica

بهترین گزینه سونی برای بازسازی، چیزی نیست مگر اولین قسمت سری بازی های گاد آو وار یا همان خدای جنگ. البته که گاد آو وار 1 بهترین قسمت مجموعه نیست، اما بازگویی ریشه قصه کریتوس، آن هم برای مخاطبی که قسمت اخیر را روی پلی استیشن 4 بازی نموده می تواند نتایجی شگفت انگیز در پی داشته باشد. گاد آو وار جدید هم هنوز ارجاعاتی متعدد به قصه های کریتوس در یونان دارد و بسیاری از هواداران این قسمت جدید دوست دارند از اتفاقات گذشته مجموعه خبردار شوند. ساخت دوباره گاد آو وار 1 با کیفیت های امروزی از همه نظر تصمیمی درست و منطقی است.

البته که نباید دستی در فرایند بازی برده شود و گاد آو وار 1 را باید با سبک اصلی بازسازی کرد؛ یعنی محصول نهایی باید چیزی شبیه به گاد آو وار 3 اما با کیفیتی بالاتر و در حد و اندازه بازی های پلی استیشن 5 باشد. همان دوربین ثابت و همان مربع مربع مثلث. با این حال، می توان در طراحی ظاهری مراحل تغییراتی ایجاد کرد، یکی دو معمای مختلف به بازی اضافه نمود، فلش بک کریتوس به عنوان یک فرمانده اسپارتان را تبدیل به مرحله جداگانه کرد یا چیزهایی شبیه به آن. میان پرده های بازی هم به جای اینکه انیمیشن از پیش رندر شده باشند، می توانند داخل موتور خود بازی رندر شوند.

یونان باستان گاد آو وار 3 به خودی خود شگفت انگیز و زیبا بود. تصور اینکه یک گاد آو وار با سبک قدیمی که مختص پلی استیشن 5 ساخته شده و از قدرت سخت افزاری این کنسول تمام و کمال استفاده می نماید، چقدر زیبا می تواند باشد، حتی در ذهن مان هم ممکن نیست.