آینده درمان آلزایمر: برترین رویکرد چیست؟ - مجله گرگانلند

به گفته سازمان بهداشت دنیای (WHO)، تقریبا 50 میلیون نفر در سراسر دنیا با بیماری زوال عقلی زندگی می نمایند و حدود 60 تا 70 درصد بیماری آلزایمر دارند.

بزرگترین عامل خطر برای بیماری آلزایمر، پیری است و افراد بالای 65 سال یا بیشتر، آسیب پذیر تر هستند.

در درمان های جاری برای این بیماری، در پی علائم و نشانه ها می گردند، از قبیل از دست دادن حافظه و تغییرات رفتاری. با این حال، تحقیقات بیشتر و بیشتری برای پیدا کردن درمانی مورد نیاز است که بتواند با تغییرات بیولوژیکی که بیماری آلزایمر را معین می نمایند، مقابله کند.

اما آیا محققان در راستا درست تحقیقات خود هستند و برترین شیوه درمان چیست؟ در یک آنالیز جامع نو منتشر شده در مجله Neurology که به صورت آنلاین نیز در دسترس است، به این سوالات پاسخ داده شده است.

بیشتر آزمایشات، آسیب شناسی مغز را هدف قرار می دهند

در این آنالیز، متخصصین بنیاد کشف داروهای آلزایمر در نیویورک، تحقیقات بالینی در خصوص داروهای زوال عقل را تجزیه و تحلیل می نمایند و در خصوص برترین روش مشاوره می دهند.

دکتر هاوارد فیلیت، نویسنده ارشد این آنالیز می گوید: آلزایمر یک بیماری پیچیده است که با عوامل مختلفی همراه است که به آغاز و پیشرفت آن یاری می نماید.

چندین سال تحقیق، فرایند های مشترکی را نشان داده است که مربوط می گردد به درک اینکه چرا مغز سالخورده آسیب پذیر به بیماری آلزایمر است. درمان های نو برای بیماری آلزایمر از این درک نو تاثیرات پیری بر مغز خواهد آمد.

به علت درمان های حاضر برای تمرکز بر مدیریت علائم آلزایمر، اما نه متوقف کردن شرایط در راستا، تحقیقات اخیر به حمله به مکانیزم آلزایمر، به ویژه در مغز نگاهی انداخته است.

یکی از ویژگی های کلیدی این بیماری، فراوری پروتئین های سمی مانند بتا آمیلوئید و تاو است که پلاک هایی را ایجاد می نمایند که در ارتباط و همکاری بین سلول های مغز تداخل ایجاد می نمایند.

بنابراین، همانطور که آنالیز نو اشاره می نماید، بسیاری از مطالعات بر روی توسعه داروهایی تمرکز دارند که به طور موثر بتا آمیلوئید و تاو را هدف قرار می دهند.

در واقع، این داروهای تجربی، منظره خوبی را از آزمایشات بالینی برای درمان آلزایمر دارند.

با این حال، دکتر فیلیت یادآور می گردد: در حال حاضر نمی دانیم که آیا این آسیب های کلاسیک (آمیلوئید و تاو) اهداف معتبر دارویی را نشان می دهند و آیا تنها این اهداف برای درمان بیماری آلزایمر کافی است.

متخصصان مشاهده می نمایند که درمان هایی که با هدف قرار دادن پروتئین های بتا آمیلوئید و تاو انجام می گردد، تا به امروز قادر به کاهش چشمگیر رشد بیماری آلزایمر نبوده است، اما آزمایشات سرنخ های مهم تری در خصوص مکانیسم های این بیماری ارائه نموده اند.

درمان ترکیبی به احتمال زیاد موفقیت آمیز است

اگر چه بیشتر آزمایشات بر روی داروهایی که تغییرات در مغز را هدف قرار می دهند، متمرکز شده است؛ اما نویسندگان آنالیز خاطرنشان می سازند که چند آزمایش در مراحل اولیه (مراحل 1 یا 2) در پی استراتژی های دیگر، به ویژه استراتژی هایی هستند که فرایند پیری و فرایندی که ممکن است آلزایمر را تشدید کند را هدف قرار می دهند.

دکتر فیلیت می گوید: هدف گیری فرآیندهای بیولوژیک رایج پیری ممکن است یک رویکرد موثر در توسعه درمان برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن بیماری های مرتبط با بیماری های افزایش سن، مانند آلزایمر باشد.

این فرآیندها عبارتند از:

• التهاب مزمن با درجه پایین، که با لایه های نازک قشر مغزی و جریان خون ضعیف مغز همراه است - هر دو می توانند عملکرد شناختی را تحت تاثیر قرار دهند.
• اختلالات متابولیکی که می تواند موجب آسیب سلولی در مغز گردد.
• اختلال عروقی، که می تواند با مسائل شناختی همراه باشد، زیرا می تواند به این معنی باشد که مغز خون کافی را دریافت نمی نماید و بنابراین ممکن است دچار کمبود اکسیژن گردد.
• تغییرات در تنظیمات ژن که ممکن است به مکانیسم های آلزایمر یاری کند.
• از دست دادن سیناپس ها، نقاط اتصال بین نورون ها، که باعث جریان اطلاعات بین سلول های مغز می گردد.

دکتر فیلیت معتقد است که موفقیت ما در مبارزه با بیماری آلزایمر احتمالا از ترکیبات درمانی می آید - پیدا کردن داروهایی که بر ناکارآمدی که به علت افزایش سن رخ می دهد، تاثیر مثبت می گذارد.

نویسندگان معتقدند با ایجاد مجموعه ای از داروهایی که هر کدام از این فرآیندهای کلیدی را هدف قرار می دهند، متخصصان در توقف پیشرفت آلزایمر با موفقیت بیشتری قدم خواهند برداشت.

دکتر فیلیت اضافه می نماید: درمان ترکیبی، یک استاندارد مراقبت از سایر بیماری های مهم پیری مانند بیماری های قلبی، سرطان و فشار خون بالا است و احتمالا در درمان بیماری آلزایمر و سایر بیماری های زوال عقل نیز لازم است .